Ազատությունը որպես կյանքի վրձին

«Ապրելը հրաշալի բան է, հատկապես երբ կան բաներ, որոնք ուրախացնում են քեզ, մարդիկ , որոնք հաճախ երջանկացնում են քեզ». մի քիչ տարօրինակ, խենթ ու կյանքին սիրահարված Մելանյա Հովհաննիսյանը հենց այսպես է նկարագրում իրեն:

Ազատախոհությունը նրան բնորոշ մյուս գիծն է և անմիջական կապ ունի երջանկության հետ: Մարդուն (համենայն դեպս՝ նրան) ազատությունն է երջանկացնում, թևեր տալիս, սիրով լցնում։ «Երբ ազատ ես, համարձակությունը ոչ թե վախենալու, այլ հաճելի մի բան է: Ազատ եմ ու կարող եմ ինձ թույլ տալ ունենալ գունավոր վարսեր, ոտքիս շղթա գցել կամ մարդաշատ վայրերում համբուրվել»։

Սիրում է ստեղծագործել, նրա հերոսուհին՝ Ջեյնը, նույնպես ստեղծագործում է: ՈՒժեղ, հետաքրքիր կերպար է և իրեն էլ մի փոքր նման: Մելանյան ստեղծագործել սկսել է մոտ երկու տարի առաջ ։ Շատ վեպեր, պատմվածքներ էր կարդացել, մի օր էլ որոշեց իրենը ստեղծել։ Առաջին պատմվածքները սիրո ու երազանքների մասին էին: Հետո որոշեց ավելի ընդգրկուն գործ ստեղծել սիրային եռանկյան մասին, ինչն ավարտվում է ինքնասպանություններով։ Ողբերգական ավարտը իդեալական է այդ գործի համար, բայց կյանքում նախընտրում է «հեփփի էնդը»:
Մելանյան սովորում է Բրյուսովի անվան լեզվաբանական համալսարանի առաջին կուրսում , անգլերեն լեզվաբանության ֆակուլտետում ։ Սիրում է լեզուները և հեշտությամբ սովորում դրանք։ Տիրապետում է հայերենին, ռուսերենին, անգլերենին։ Այժմ սովորում է ֆրանսերեն, շուտով նաև պարսկերեն կսովորի: Դեռ չունի հստակ պատկերացում, թե ինչով է զբաղվելու ապագայում մասնագիտության առումով, բայց որ շրջելու է աշխարհով մեկ, դա հաստատ է։

Լիանա ՄԵԼԻՔՍԵԹՅԱՆ

Մեկնաբանություններ